Japans hoefblad
Onlangs wandelde ik door het Vrijbroekpark en zag er plantjes staan, die wat leken op kleine bloemkooltjes.
Het bleek Japans hoefblad te zijn. Wellicht werd de plant in de buurt aangeplant en is ze sindsdien verwilderd.
Japans hoefblad (Petasites japonicus) is een vaste plant die behoort tot de familie Asteraceae, ook wel bekend als de composietenfamilie. De plant wordt ook bij de stinzenplanten gerekend.
Naamgeving
Petasites komt van Petasos (Grieks) en betekent “breedgerande hoed”. Dit slaat op het grote blad van deze plant dat ontstaat na de bloei. Japonicus betekent “afkomstig uit Japan”.
Vertaling
Engels: Giant Butterbur
Frans: Pétasite du Japon
Duits: Japanische Pestwurz
Voorkomen
De plant heeft een voorkeur voor vochtige, parkachtige bossen. Oorspronkelijk komt hij uit Oost-Azië en Japan. Hij werd aangeplant in parken en tuinen, maar is hier en daar ook verwilderd. Door zijn worteluitlopers heeft hij de neiging om plaatselijk te woekeren.
Gelijkenis
Japans en wit hoefblad lijken het meest op elkaar. Ze zijn het makkelijkst van elkaar te onderscheiden aan de hand van de schutbladen aan de bloeistengel; bij Japans hoefblad zijn die bladen duidelijk langer dan de bloeiwijze, bij wit hoefblad zijn ze korter.
Meer info over wit hoefblad:
https://wildebloemen.info/pages%20bloemen/W/wit%20hoefblad.php/?full=1
Beschrijving
Net als bij groot en klein hoefblad verschijnen de bladeren pas na de bloei. Ze hebben een hartvormige bladschijf en kunnen tot meer dan 1 meter breed worden en 1,5 meter hoog. Als het ’s zomers warm en droog is, liggen de bladeren slap op de grond. ’s Avonds richten ze zich terug op.
Japans hoefblad is tweehuizig en bloeit in februari en maart met een bolvormige bloeiwijze, bestaande uit geelgroene schutbladeren en -bloemen. De hoofdjes bestaan uitsluitend uit buisbloemen. De bloeistengel kan tot 20 cm hoog worden.
Eerst is de bloeiwijze zeer compact en wordt ze omringd door de lichtgroene schutbladen, later groeien de hoofdjes wat uit en wordt de bloeiwijze wat losser.
De bloemen worden bezocht door hommels en honingbijen.
Historische betekenis
Deze plant heeft een lange geschiedenis in Japan, waar het bekend staat als “Fuki” of “Fuki no Tou.” In de Japanse cultuur wordt het Japans hoefblad al eeuwenlang gewaardeerd, niet alleen vanwege haar schoonheid maar ook vanwege haar culinaire en medicinale toepassingen.
Culinair gebruik
De bladsteel kan zoals rabarber gegeten worden. De jonge stengel is geschild ook eetbaar. De bloemknoppen kunnen zolang ze nog groen zijn ook gegeten worden en smaken een beetje bitter. De plant wordt vooral in Japan gegeten. In de traditionele Japanse keuken worden de jonge scheuten van het Japanse hoefblad gebruikt als een ingrediënt in verschillende gerechten. De scheuten, bekend als “Fuki no Tō,” worden vaak gekookt en gegeten als een delicatesse, vooral in stoofschotels en soepen. Ze hebben een licht bittere smaak.
Medicinale toepassingen
Naast haar culinair gebruik heeft het Japans hoefblad ook een lange geschiedenis van medicinaal gebruik. In de traditionele Chinese geneeskunde wordt het gebruikt om ontstekingen te verminderen en de spijsvertering te bevorderen.
In de tuin…
Voor tuinliefhebbers over de hele wereld is Japans hoefblad een populaire keuze vanwege haar prachtige bladeren en vroege bloei. Deze plant gedijt goed in vochtige, vruchtbare grond en kan zowel in de zon als in de schaduw groeien. Vanwege haar neiging om zich snel te verspreiden, is het belangrijk om haar groei in de tuin in de gaten te houden en indien nodig te beheren.
Referenties en meer info
https://nl.wikipedia.org/wiki/Japans_hoefblad
https://www.plantennamen.info/wetenschappelijke-namen/petasites-japonicus-japans-hoefblad
https://wildebloemen.info/pages%20bloemen/J/Japans%20hoefblad.php/?full=1
Interessant! Deze plant kende ik niet.