Wilde natuur – Spoor 11-12

Als ik in deze blog spreek over wilde natuur, dan spreek ik over plaatsen waar de mens, gedurende een korte of langere periode, niet ingrijpt. In de buurt van het station vind je op dit moment nog meerdere van deze plekken. 

Wie vroeger naar Brussel spoorde moest meestal op het oude spoor 12 zijn. Sinds de komst van het nieuwe perron (met overkapping) heeft men dit perron voor onbepaalde tijd afgesloten.  De sporen zijn verwijderd.

We zijn nu enkele jaren verder en de natuur heeft dit perron overgenomen. Er staan al behoorlijk wat struiken en kleine bomen.  Eigenlijk is het wonderbaarlijk dat deze planten daar überhaupt kunnen groeien.  Het perron ligt meters boven de omgeving.  De grond is niet vruchtbaar en erg ondiep, want onderin liggen betonnen platen die het plafond vormen van het eigenlijke stationsgebouw en de toegang tot de perrons. 

Toch zie je al een grote verscheidenheid aan bomen en struiken.  Zo zie je berken, eiken, esdoorns, Japanse duizendknoop, Es, vlinderstruiken en frambozenstruiken. 

Het perron zelf is afgesloten, waardoor ik de planten niet van nabij kon bekijken.  Zo is het moeilijk om kruiden en kleinere planten te herkennen.  Robertskruid en Wilde reseda kon ik wel zien.  Wellicht vinden ook insecten, vogels en kleine zoogdieren hun weg naar deze oase van groen. Er valt ongetwijfeld meer te vertellen over dit perron, maar zoals steeds is er weinig interesse voor dit soort tijdelijke natuur.